سهم آیندگان از تصمیمات امروز ما

در ادامه این سرمقاله آمده است: شهر بیرجند را از ابعاد مختلف می توان شهر اولین ها در کشور دانست از لوله کشی آب گرفته تا مدرسه شوکتیه اش که زیرساخت های به یادگار مانده از گذشتگان ماست.
به گفته وی درختان کاج سر به فلک کشیده نیز ما را یاد همت گذشتگانی می اندازد که با دوراندیشی های خود یادگاران خوبی برای مردم این شهر گذاشته اند.
وی در ادامه اظهار کرد: اما تاکنون با خود فکر کرده ایم سهم آیندگان از تصمیمات امروز ما چه خواهد بود؟
ادامه سرمقاله به این شرح است: قصد زیاده گویی نیست و یک تلنگر و بس.
چندین سال پیش وقتی خیابان صیاد شیرازی را احداث می کردند بسیاری از ما در دل خود به فراخی این خیابان خندیدیم و از اسراف در منابع شهرداری گلایه می کردیم اما امروز وقتی در معابر تنگ و پر ترافیک شهر گیر کرده ایم از افکار بلند مدیران شهری وقت به نیکی یاد می کنیم.
آری، آینده نگری همان حلقه مفقوده توسعه شهری بیرجند است که این روزها به کلی به فراموشی سپرده شده است و این متاسفانه مشکل یک یا دو اداره نیست مشکل نگاه من و شمای شهروند و برادر مسوولی است که قرار است فقط جلوی پایمان را ببینیم.
مشکل من و شمایی است که آینده شهرمان را به مشاورانی غیر بومی سپرده ایم که طرح هایی را برایمان می نویسند که برای خود نخواهند پسندید.
امروز دیگر در مناطق تازه ساز و تازه واگذار شده شهر حتی امکان تردد دو خودرو در کنار هم از یک کوچه هم وجود ندارد و بسیاری از شهروندانمان برای خرید زمین های چند صد میلیونی در خیابان های 6 یا 8 متری از هم اکنون دغدغه دارند.
سوال اینجاست که آیا این معابر برای سال های آتی ما مناسب خواهد بود؟
آیا طرح های شهری و شهرسازی ما بر اساس استانداردهای زندگی امروزی تهیه می شود؟
آیا طراحان این طرح ها بومی و آشنا با اقلیم و سبک زندگی مردمان کویر هستند؟
آیا نفس ها در این قفس های خیابان خفه نخواهد شد؟، و اصلا آیا برای تنفس آیندگانمان روزنه ای باز گذاشته ایم؟
بدون شک نیم قرن دیگر همین قضاوت امروز را در خصوص نسل ما و آنچه برایشان به جای گذاشتیم خواهند نمود.
آیا آن روز درختان خشکیده کاج شهرمان قرار است به عنوان امانت نسلی برای نسل دیگر تحویلشان شود؟
آیا کوچه های تنگ طرح های تفصیلی شهرمان قرار است نماد دوراندیشیمان باشد؟
آیا ترافیک جمع شده در پس بی تدبیری ها قرار است میراث نیکوی ما برای آنها باشد؟
به نظر می رسد تا دیر نشده بهتر است خود را در مقابل سوال های بی جواب نسل های بعدیمان ببینیم و برای پاسخ های منطقی، اقدامات مناسب انجام دهیم.
باشد که شهر بیرجند همچنان شهر اولین ها و بهترین ها بماند.
*3215**2047** خبرنگار-محمدرسول ابراهیمی اسفدن* انتشار دهنده- عباسقلی اشکورجیری*